Yurt dışı seyahatimizin son durağı olan Milano’da Bianchi Cafe ve Rossignoli bisiklet mağazalarını gezdik. Bianchi Cafe’de gördüğümüz Specialissima’nın Pantani edisyonu bizi oldukça etkiledi.
Bianchi Cafe ve Rossignoli Bisiklet Mağazaları’nı Gezdik
Category: Tur Hikayeleri
Bisikletli Hayat, Milano – Pınar Pinzuti
Yurt dışı seyahatimizdeki duraklardan biri olan Milano’da Pınar Pinzuti ile şehirdeki bisiklet kültürünü konuştuk.
İtalya’da Decathlon Mağazasını Gezdik
Geçtiğimiz ay bir İtalya seyahati yapmıştık. Oradayken Decathlon mağazasını gezme imkânı bulduk. Ve fark ettik ki bu mağazanın ülkemize getirilmeyen oldukça fazla ürünü var. Biz de bir video ile sizlerle paylaşalım istedik.
Roma Bisiklet Turu Bölüm 2: Tevere Nehri
Roma’da bisiklet turu yapma fikri kafamızda oluştuğunda bunu iki farklı rota olarak yapmanın daha faydalı olacağına karar vermiştik. Birinci bölümde şehir merkezindeki turistik yerleri gezerek daha çok kültür turu havasında bir video çektik ve yazı ile de bunu perçinledik.
İkinci bölümde bir tarafına Vatikan Şehrini ve Melekler Kalesini diğer tarafına ise neredeyse kalan tüm turistik yerleri alan Tevere Nehri turunu yapacağız. Daha önceki seyahatlerimde şehir merkezinin altını üstüne getirmiş olmanın verdiği cesaretle birinci bölüm olarak yayınladığımız tur oldukça rahat geçmişti. Fakat Tevere turu benim için de ilk olacaktı. Yazdıklarımın muallakta kalmaması adına bu yazıyı da video ile desteklemenin size deneyimlerimi daha sağlıklı aksedeceği kanaatindeyim.
Luca ve onun arkadaşı Vincenzo’ya ait olan bisikletlerimiz 10 yaş üstü çok konforlu olmamasına rağmen tur boyunca herhangi bir sorun yaratmadı. Kaldığımız bölge olan Via Pavia’dan tura başlayacağımız Trastevere’ye yaklaşık 10km’lik bisiklet yolculuğunun ardından bisikletlerimizle merdivenlerden nehir seviyesine iniyoruz. Hava sıcaklığı 28 derece civarında seyrederken bir tarafımızda nehir ve onu çevreleyen yüksek duvarların seyri ile yolculuğumuz keyifli şekilde başlıyor.
Bisiklet yolunun zemini şehir merkezinin aksine gayet güzel, bıkmadan saatlerce sürüş yapmanızı sağlayacak konfor düzeyine sahip. Yol üzerinde yürüyüş yapan, bisiklete binen insanlarla karşılaşıyoruz. Ortamın verdiği mutluluk hissi ile 10km’lik yolu bir çırpıda geçiyoruz ve yol bizi yukarı tartan piste çıkarıyor. Burada sürüşümüz çok uzun sürmüyor ve araba yoluna bağlanıyoruz. Şehir merkezinin dışına çıkıyor olmamız altımızdaki bisikletlerin eski oluşu ile birleşince ihtiyatlı ruh halim geri dönmemiz gerektiğini kulaklarıma fısıldamaya başlamıştı. Mutlu mesut bisiklete binmeye devam eden Serkan’a ses etmesem arkasına bakmadan İsviçre’ye kadar sürecek gibiydi. Düşüncemi paylaştığımda “Biraz daha gidelim, döneriz.” dedi, fakat o biraz bir türlü gelmedi, iyi ki de gelmedi. Ana yoldan yarım saat kadar bisiklet sürdükten sonra artık yolda görünür bir bisiklet yolu tabelası kalmamıştı. Serkan çok alakasız bir yerden sağa içeri girerek bir restoranın otoparkında bisiklet yolu tabelasını gördü. Tevere nehrinde başlayan bisiklet yolu buradaki yol ile birleşiyordu fakat yabancı birinin burayı keşfetmesi için bizdeki gibi kısmete ya da yerel birine ihtiyacı var.
Şans eseri girdiğimiz yol bizi cadde seviyesinden 2 metre kadar yukarı çıkardı. Yolun iki tarafında sadece yemyeşil tarlaları ve müstakil evleri görebiliyorduk. İstanbul için konuşmuyorum ama nüfus yoğunluğunun daha normal rakamlarda olduğu farklı illerimizde, yerel yönetimler yemyeşil tarlaların birleştiği noktaları doldurup yerden yükselterek bisiklet yolları yapabilir. Yapılmış halini videoda görüyorsunuz. Tartan pistten oluşan zemin muhteşem olmakla beraber mavi gökyüzü ve yemyeşil ortamda bisiklet sürmek bizim için hayal olmaktan çıkmıştı. Şehirden uzaklaşmış olmamız ve bisikletlerde oluşabilecek teknik problem artık benim de umurumda değildi. Ardımıza bakmadan geri dönmeyecekmişçesine sürüyorduk. Yolda yine bisiklete binen, koşan insanlarla karşılaştık. Yolun bittiği yeri ha gördük ha göreceğiz derken 1 saati aşan sürüşümüz bisiklet yolunun bitmesiyle son buldu. Toplamda şehir dışına tek yön yaklaşık olarak 32km toplamda ise 64km bisiklet sürmüştük. Şehir içinde yaptığımız tura kıyasla çok daha zevkli geçen bu tur ile Roma seyahatimizi noktalamış bulunuyoruz.
Roma’ya gelip Tevere turunu yapmak isterseniz güzel bir yol bisikleti turdan alacağınız keyfi arttıracaktır. İlgili yazımızdaki mağazalara uğrayarak sizin için uygun bir yol bisikleti kiralayabilirsiniz.
Rapha Amsterdam Mağazası
Bu ay içerisinde kısa bir Amsterdam ziyareti yapmam gerekti. Gitmişken şehirdeki bisiklet hayatını ve uzun süredir merak ettiğim Rapha mağazasını da görmeden gelemezdim. Çok kısıtlı bir zaman kalabildiğim için şehir içindeki bisiklet tecrübem de o oranda kısa oldu. Kontra pedal çok eski bir bisiklet kullandım.
Çok rahatlıkla söyleyebilirim ki şehir içerisinde yaya kadar bisikletli ile karşılaşabiliyorsunuz. Bütün yollar bisikletliler için ayrılmış durumda. Çoğu yolda çift şerit bisiklet yolu görmekte mümkün. Her sokakta en az 4 tane farklı bisiklet park alanı mevcut.
Şehir içerisinde tanışıp konuştuğum insanlarladan öğrendiğim ve gözlemlediğim kadarıyla bisiklet yaşamlarının bir parçası. %90 oranında ulaşım için kullanıyorlar. Bisikletler eski ve ağır olduğu kadar da sağlamlar. Benim gibi birini bile (son dietten sonra 74 kiloyum 🙂 rahatlıkla arkasında taşıyabiliyor. Bunda en önemli etken kültürel farklarımız ve şehrin coğrafi yapısının bisiklete müsait olması.
Raylı ulaşımda bazı vagonlar bisikletli olarak ayrılmış ve bisikletlerin rahat taşınabilmesi için özel bölümler yapılmış durumda. Toplu taşıma girişleri de buna uygun bir şekilde geniş ve istanbul metrolarında da rastladığımız çift kapılı sistemler ile döşenmiş.
Şehrin merkezindeki Vondelpark içerisinde bir ara bisiklet festivali var hissine kapıldım. Park içerisinde kaldırımların arasındaki büyük yollar tamamen bisiklet kullanımı için ayrılmış. İnsanlar bisikletleri ile parka gelip çimlerde kısıtlı olan güneşin tadını çıkartıyor ya da 47 hektar’lık muhteşem bir yeşilliğin içerisinde sporunu yapıyor.
Rapha mağazası Dam Meydanına yaklaşık 1.5km kadar bir uzaklıktaki Wonvenstraat sokağı içerisinde. Yürüyerek çok rahat ulaşabiliyorsunuz. Mağaza içerisi ve dış vitrini çok güzel dizayn edilmiş. Mağazanın içerisine girdiğinizde kendinizi İtalya yada Fransız menşeili lüks bir monobrand içerisinde hissediyorsunuz.
Rapha markalı jersey’ler, şapkalar, aksesuar ve kozmetik ürünleri içerisinde kendinizi kaybetmeniz çok mümkün. Fakat fiyatlar bir de Euro üzerinden olunca çabuk kendinize geliyorsunuz.
Mağaza personeli çok güler yüzlü ve size her konuda yardımcı oluyorlar. Çok büyük bir mağaza değil fakat içerisinde inceleyebilceğiniz geniş bir ürün gamı mevcut. Mağazanın ikinci katında kahvenizi içip güncel yarışları takip edebildiğiniz küçük bir kafesi de mevcut.
Bilmeyenler için kısaca RCC (Rapha Cycling Club) hakkında da bahsedeyim. Rapha’nın dünya genelinde 21 şehirde store’u bulunan çok büyük bir bisiklet komünitesi. Kulüp üyelerine sağladığı bir çok avantajı mevcut.
Store içersinde her hafta düzenlenen etkinlik takvimleri mevcut. Haftalık düzenlenen bu etkinlikler ile antremanlarınızı rapha üyesi diğer bisikletçiler ile yapabiliyorsunuz.
Üyelere alışveriş sırasında sağladığı ufak bir iskontosu ve her store içersinde istediğiniz kadar alabileceğiniz ücretsiz kahve ikramı bulunuyor. Yarış sırasında hasar görmüş formalarınızı ücretsiz olarak değiştirme garantisi sunuyor ve üyelere gönderdiği kargoları yarı ücreti ile gönderiyor.
Yeni üyelik kartınızla birlikte Mondial dergisi aboneliğini de hediye ediyorlar. Kulüp üyelerine özel 200 parçalık bir koleksiyona da erişiminiz geliyor. RCC üyeleri sürüşünüzü geliştirmenizde de size yardımcı oluyor.
RCC üyeleri olarak gittiğiniz şehirde Rapha store’dan fotoğrafta gördüğünüz Canyon bisikletleri günlük 20€ karşılığında kiralayabiliyorsunuz. Üyeler harici kiralama yapmıyorlar. Üyelikle birlikte Strava RCC klübüne de giriş sağlayabiliyorsunuz. RCC üyeleri ile Strava üzerinden interaktif bir paylaşım da gelmiş oluyor.
2017 üyeliği yıllık olarak 220$. Sürekli yurt dışı seyahatleri yapan biriyseniz ve gittiğiniz yerlerde güzel yol bisikletleri ile sporunuza devam etmek istiyorsanız bence güzel bir fırsat. Ülkemizde henüz faaliyet göstermeseler de sundukları daha birçok imkan için birim bazında düşündüğünüzde çok uygun bir fiyat.
Mağazayı bu kadar methetmişken istanbul gibi bir şehir içerisinde bile Sedona dışında başka bir Concept mağazamızın olmayışı da beni üzdü. Sedonanın mağaza ve vitrin tasarımlarının da Rapha’dan aşağı kalır yanı yok. Bunun için bence mağazaya sihirli eliyle dokunan Berk’e de bir teşekkür etmemiz gerek.
Umarım bizde birgün bu imkanları yerli bir marka ile ülkemizde yaşayabiliriz.
Roma’da Bisiklet Mağazalarını Gezdik
Malum konu yurt dışı turu olunca gidilecek lokasyondaki bisiklet mağazalarının listesini çıkarıp aralarında mekik dokumadan dönmek olmaz. Seyahatimiz öncesinde Here Maps üzerinde 9 bisiklet mağazası işaretledim ve hepsine gittik. 7 mağaza beklentimizi karşılamamasına rağmen iki tanesi aklımızı başımızdan aldı.
Genel bilgi vermesi açısında pasaport ibraz ederek 155euro’nun üzerinde yaptığınız alış verişlerde %12-20 arasında vergi iadesini geri alabiliyorsunuz. Aldığınız ürünleri kesinlikle kullanmayın ayrıca havaalanında memur görmek isteyebilir o açıdan uçağa binerken yanınıza almanızı tavsiye ederim.
Mağazalardan ilki, Campagnolo bakmak için girdiğimiz Lazzaretti. Aynı sırada arasında 50metre olan iki dükkanı var. İlk dükkan küçük ve daha çok teknik servis odaklı hizmet veriyor. İkinci dükkanda ise bolca çeşit var. Aynı zamanda kiralama da yapılıyor.
Satılan markalar arasında: Campagnolo, Castelli, Kask, Cinelli, Bianchi, Colnago, Pinarello gibi safkan İtalyan markaları bulmanız mümkün.
Mağazada insan nereye bakacağını şaşırıyor. Bir tarafta kadrolar bir tarafta da kıyafetler ve aksesuarlar odaklanma problemi yaşatıyor.
Bianchi L’eroica ve Colnago Ferrari unutamadığım iki bisiklet diyebilirim. Kasa’nın üzerinde duran Roma futbol klübünün renklerine sahip full karbon(10K euro liste fiyatı) yakışıklıyı günlük 70euro ile kiralayabilirsiniz.
Mağazaya Catro Preterio metro durağından 10 dakikada yürüyerek ulaşabilirsiniz. Pazarlık konusunda çok sıcak olmadıklarını söyleyebilirim. Fiyatları da normal seviyelerde.
İkinci mağaza Cicli Fatato şehir merkezinin biraz dışında fakat metro ile ulaşım oldukça rahat. Cornelia durağında inip yine 10 dakika kadar yürüyerek mağazaya ulaşıyoruz. Haritada yol üstünde gösteriyor fakat bir 50 metre kadar iç tarafta.
Lazzaretti’ye göre daha büyük olan mağaza girişinde bizi çeşit çeşit kadrolar ile karşılıyor. Ne yok ki? Pinarello, Colnago, Specialized, Bianchi, Wilier, Tommasini, Cinelli, Trek markalarının tavanda asılı olan kadrolarına bakmaktan boynumuz ağrıdı. Karbon kadro fiyatları 2k Euro’dan başlıyor.
Genel olarak ürün fiyatları diğer mağaza ile neredeyse aynı. Mağazanın orta kısmında yaşı 60 üstü olduğunu tahmin ettiğim usta, bir Tommasini ile ilgileniyordu.
Giyim ve aksesuar konusunda yine bol çeşit olduğunun altını çizmek isterim ama kadrolardan resmen kendimi alamadım. Aldığım bir kaç parça ürün için de indirim talebime kasadaki arkadaş önce güldü sonra da olumlu yanıt verdi.
İki mağazada ürün çeşidi açısından oldukça başarılıydı fakat döviz kurumuzun durumundan mütevellit ufak parçalar almakla yetindik.
Roma Bisiklet Turu Bölüm 1: Şehir Turu
Roma Bisiklet Turu Bölüm 1
Tur ile alakalı genel tecrübelerimizi aksetmeden önce bize kapılarını açıp 4 gün boyunca çok keyifli bir ev ortamı tesis eden Tincalla ailesine teşekkürü borç biliriz.
2 saat süren seyahatimizin akabinde Flumicino havaalanına varıyoruz. Uçaktan indikten sonra ufak bir raylı shuttle ile pasaport kontrolünü geçip tren istasyonuna varıyoruz. Havaalanından şehir merkezine tren ile iki farklı seçenek ile ulaşmanız mümkün. Bizim tercihimiz şehir merkezinin iki durak dışındaki Tiburtina’ya merkeze uğramadan giden çift katlı tren oldu, 1 saat süren yolculuk için kişi başı 8 euro ödedik. İkinci seçenekte ise metro ve tren hatlarının birleşimi olan Termini durağına gitmek istemeniz durumunda ödemeniz gereken tutar 15 euro, yol ise 30 dakika kadar sürüyor. Hatırlatmakta fayda gördüğüm bir husus ise aldığınız biletleri trene binmeden önce otomat cihazlarında validate yani geçerli kılmanız gerekmekte. Şayet bunu yapmaz ve trende memur kontrolüne takılırsanız ceza ödemek durumunda kalırsınız.
Daha önce yaptığım İtalya sehayatlerinde özellikle Roma’nın defaatle altını üstüne getirmiş olmanın verdiği tecrübe ve dostumuz Luca’nın tavsiyesi üzerine turumuza Villa Borghese bahçelerinden başlamayı uygun bulduk.
Şehrin merkezinde yapacağımız ilk tur için ben Luca’nın göbekten vitesli 28c lastikli bisikletini Serkan ise evdeki diğer bisiklet olan katlanır Btwin’i aldı.
Genel bilgi vermesi hasebiyle bir kaç hususa değinmek isterim. Roma’da bisikletli olmak tahmin edebileceğiniz üzere motorlu araçlardan saygı ve öncelik görüyor(taksiler hariç). Şehir içinde muhakkak bir kilit taşımanızı öneririm zira turistik mekanlar hırsızlığı bolca beraberinde getirir. Ayrıca yanınıza suluk almanızı şiddetle tavsiye ederim tüm çeşmelerdeki sular içilebilir tabiki tadı bizdeki gibi değil. Sabah 05:00-07:00, 10:00-12:00 ve 20:00’den kapanış saati 23:00’e kadar metro hatlarında bisiklet için ek ücret vermeden seyahat edebiliyorsunuz. 100dk’lık bilet ücreti 1.5euro. Yalnız metrolar için 100dk’lık biletlerde bir kısıt var. 100dk içerisinde sadece bir metro hattını kullanabiliyorsunuz. Aynı biletle otobüslere 100dk’ içerisinde istediğiniz hatta ücretsiz binilebiliyor. 24 saatlik bileti alırsanız metrolarıda istediğiniz kadar kullanabiliyorsunuz. Onun da fiyatı 7 euro.
Turumuza başladığımız Borghese bahçeleri şehrin orta yerinde içinde kendi hayvanat bahçesi, açık hava sineması, müzesi, sandal ile açılabileceğiniz gölü ve tiyatro salonu olan oldukça büyük bir park. Bisiklet ile dolaşırken Serkan’ın yüzündeki manidar mutluluğun benzeri bende de mevcuttu. Alabildiğine yeşil bir alanda araç trafiğinden uzak, oksijeni içinize doldurup bisiklet sürmek paha biçilemez. Park içerisinde zaman zaman Roma dönemi eserlerinin sergilendiği bir açık hava müzesinde dolaşıyor hissine kapılmanız olası. Videoda görmediğiniz çok fazla alan mevcut ayrıca içeride şehir(günlük 10euro) ve dağ bisikleti(günlük 11euro) kiralayabiliyorsunuz. Bir de 4 tekerlekli herkesin aynı anda pedal çevirdiği turistik bisikletleri de mevcut. Park içinde bisiklet ile dolaşmak o kadar keyifli ki farkında olmadan 2-3 saat dönüp durmanız olası. Zemin düzgün fakat bazı yerler mıcırlı 28c den daha ince lastik için uygun olmayabilir.
Borghese bahçelerinden çıkıp Piazza del Popolo’yu da tepeden gören seyir terası ile şehri yukarıdan izliyoruz ve virajlı yolları ile aşağıya meydana iniyoruz. Meydan oldukça geniş, şehir merkezini dikine bölen Via del Corso ya geçiyoruz. İstiklal caddesinin türevi olan Via del Corso motorlu araç trafiğine kapalı, sağlı sollu mağazalar ve kiliselerin olduğu cadde bisiklet sürüşü için oldukça keyifli. Caddenin ortasında sola döndüğümüzde yol bizi uzun bir sokak ile Spagna yani meşhur İspanyol merdivenlerine götürüyor. Bisiklet sürüşü için çok keyifli olmasa da görülmesi gereken yerlerin başında gelen İspanyol Merdivenlerinde akşamları keyifli vakitli geçirmek mümkün. Merdivenler üzerinde yiyecek içecek tüketilmesine izin verilmediğini de ayrıca belirteyim.
Sonraki durağımız olan Kolezyum için 20 dakika kadar bisiklet ile trafik içinde yol alıyoruz. Kolezyuma ulaşmamızı sağlayan son rampa hafif eğimli fakat yolun sonunda tüm ihtişamıyla bizleri karşılayan manzara yorgunluğumuzu unutturuyor.
Ara sokaklardan devam ederek Palazzo di Venezia(Venedik Sarayı)’na geçiyoruz. Her gördüğümde güzelliği karşısında hipnotize olduğum bu güzel yapı için Serkan da söyleyecek birşey bulamadı ve kolundan sürükleyerek götürmek zorunda kaldım.
Venedik sarayının tam karşısındaki parkın sağında Mussolini’nin yaptığı tarihi konuşma için kullandığı balkonu da görebilirsiniz. Sarayın hemen yanındaki merdivenlerle yukarı çıktığınızda zeminini Michelangelo’nun tasarladığı Piazza del Campidoglio meydanına ulaşıyorsunuz.
Venedik Sarayı’ndan sonraki durağımız 43 metrelik kubbe yükseliği ile dünyanın en eski Pagan tapınağı olan Phanteon. Muazzam yapının önündeki çeşme ve etrafındaki merdivenler turistler için güzel bir mola noktası. Tapınak çevresindeki zemin arnavut kaldırımı ile döşendiğinden altımdaki bisiklet ızdırap dolu dakikaları beraberinde getirdi Serkan’ın keyfi ise yerindeydi.
Şehir içinde yaptığımız turu özetlememiz gerekirse; yaklaşık olarak 30km civarındaydı, yolların kalitesi değişken olmakla beraber genel olarak düzgündü. Şehrin dokusu gereği bol arnavut kaldırımı mevcut; bu da bir sonraki seyahatimde ya katlanır ya dağ bisikleti tercih etmeme sebep olacaktı.
Sonraki turumuz olan ‘’Tevere’’ için takipte kalın.
Hayaller Basel Hayatlar İstanbul
Bu haftaki yazım muhteviyatı gereği gözyaşlarına sebebiyet verebilir, peşinen söyleyeyim. İş seyahati sebebiyle gittiğim Basel şehri 200.000’e yaklaşan nüfusu ile İsviçrenin 3. büyük şehri ve daha önemlisi dünya saatçilik sektörünün merkezi konumunda. Yılda bir kere mart ortasında düzenlenen Saatçilik Fuarı tüm otelleri doldurduğu gibi yer bulamayanları başta Fransa’nın Mulhouse şehri olmak üzere yakın olan farklı lokasyonlara yönlendiriyor.
Malumunuz bisiklet Avrupa ülkelerinde olduğu gibi henüz ülkemizde kültür halini alamadı. Son 5 yılda katettiği yolu da görmezden gelemeyiz, atılan ufak adımlar var; fakat biz daha büyüklerini istiyoruz hatta mümkünse en acilinden. Mesela Avrupa yakasına da bir velodrom güzel olmaz mı?
Basel’e dönecek olursak; şehir küçük, ayrıca eğimli yolları olmadığı gibi motorlu araçtan fazla bisiklet var. Nereye giderseniz, başınızı nereye çevirirseniz çevirin, göreceğiniz tek şey farklı yaşlarda bisiklete binen mutlu insanlar. İlk iki gün buna çok fazla takılmadım, Avrupa dedim en nihayetinde kültürleri bu ve bizdeki gibi ne kaotik bir ortam var ne de dağ tepe bayır çıkıyorlar.
İlerleyen günlerde trende gördüğüm bisikletliler artık moralimi bozmaya başladı. Sebebi ise ülkemizdeki durumu sorgular hale gelmemdi. Konuyu içselleştirip ” Neden biz bunları yapamıyoruz?” diye mevcut durumumuzu sorgulamaya başladım. Trene biniyoruz, yaşlı başlı insanlar koca koca bisikletleri ile trene biniyor ve kendileri için ayrılmış yerlere bisikletlerini asıyor. Bizdeki gibi saat sınırlaması olmaksızın istedikleri saatte toplu taşımayı kullanabiliyorlar. Nüfus olarak İstanbul ile mukayese etmek tabiki söz konusu değil, aynı nüfus yoğunluğuna sahip olsalar bu kadar rahat olurlar mıydı bilinmez ama o durum için de bir çözüm üreteceklerinden şüphem yok.
Algıda seçicilikten ötürü gözüm motorlu araçlara bakmaz hale geldi ki zaten toplu taşıma ve bisiklet ile kıyasladığımızda motorlu araç kullanımı azınlıkta kalıyor. Şehrin her noktasında bisiklet yollarını görmeniz mümkün. Herhangi bir çukur olmadığı gibi yollarda taş yok taş!(Ağladı)
Bisikleti bu insanların kültür haline getirmesi muhakkak bir sürecin akabinde olan bir durumdu; fakat bunun bir başlangıç noktası da muhakkak olmalıydı sorusu aklımı kemire dururken aracımız bir ilk okulun önünde trafik ışıklarında durdu ve gözüm okul bahçesinde öğretmenlerinin yanında sıraya girmiş denge tekeri olmayan bisikletleriyle öğretmenlerinin ufak desteğiyle hızlanan ve biraz gidip U dönüşü yapıp geri gelen ilk okul öğrencilerine tabiri yerindeyse kilitlendi. Yanlış görmemiştim, okulda çocuklar öğretmenlerinin gözetiminde bisiklete biniyorlardı. Rengarenk kasklarını da takmışlar, nasıl tatlılar. (kalp) Bu işin okulda eğitim ile başlaması fikrinden daha güzel ne olabilirdi?
Bu durum 1 haftadır bisiklete binememiş olmanın verdiği duygusal yoğunluk, nereye baksam gördüğüm bisikletliler ve arka planda çalan Parov Stelar-Milla’s Dream ile birleşince göz yaşları ve içten içe isyanım birbirine karıştı. Aynı ekipte olduğumuz sevgili dostum Cenk beni teskin etmekte oldukça zorlandı.(bak yine canım sıkıldı)
Teselliyi ise son zamanlarda kendime aldığım en güzel hediyelik eşya olan bu güzel Victroniox çakıda buldum.
İstanbul’a dönüş yolunda karışık duygular içerisindeydim. Bir tarafta “Şükür, bir şekilde bisiklete binebiliyoruz.” düşüncesi, diğer tarafta Basel gerçeği. Ümidim ise bir gün bisiklet yollarının çoğalması ve bu spor dalının ülkemizde hakettiği alakayı görmesi.
Kilitli Pedal 